Alles ist fertig, für Samstag. Morgen verzorg ik namens gemeente Groningen de huwelijksvoltrekking in De Rietschans in Haren. Op verzoek van het bruidspaar is de ceremonie voornamelijk in het Duits, maar uiteraard heb ik ook aandacht voor de Nederlandse gasten die ik erin betrek, zoals de kinderen van het bruidspaar. Voor hen heb ik hun eigen akte gemaakt om in te kleuren en een soort van handtekening te zetten. Zij “moeten” het er natuurlijk wel mee eens zijn, dat hun mama en papa gaan trouwen. Ook kinderen kijken natuurlijk uit naar zo'n speciale dag. Het is nogal wat voor ze. Mama in een trouwjurk, papa in een speciaal pak, iets totaal onbekends. Tuurlijk zijn ze er op voorbereid. En ja, dan sta ik daar als een soort trouwmevrouw met een toga aan. Aan mij de taak om ook de kinderen op hun gemak te stellen en proberen hun vertrouwen te krijgen. Een uitdaging die ik heel graag aan ga. Proberen een glimlach te krijgen als ik hen onmoet en contact maken tijdens de speech. Net als met de andere gasten. Aan het begin betrek ik de kinderen er bij en vraag of ze mij willen helpen met een tekening, die ik laat zien, als verrassing voor papa en mama. Ik kijk er naar uit en heb er veel zin in. Und ja, ich bin ein bischen gespannt, maar dat komt helemaal goed!! Tsjüss!!
P.S. Binnenkort een ceremonie in het Engels met een paar woorden Mandarijn (ja, ik hou wel van een uitdaging...) en eentje gedeeltelijk in het Frans! MOON Troouwt goes international :). Oja, en wat ik ook mooi vind om te doen is een paar woorden in dialect te spreken, passend bij het bruidspaar